मान्छे धेरथोर पुर्वाग्रही हुन्छ आफ्नो अनुकुल भएमा जस्तोसुकै अभद्रता पनि उसलाई क्रान्ति लाग्छ विपक्षमा भएको शालिनतामा षडयन्त्र वा झुटको पुलिन्दा देख्छ । धर्मको वाहुन्यता भएको नेपाल जस्तो मुलुकमा देवतामात्र होईनन नेताहर पनि पुजिन्छन । कृष्णले नुहाउदै गरेका गोपिनीहरुको बस्त्र लुकाएको रसिक घटनालाई कृष्णभक्तहरु यमुनामा गोपिनीहरुले निर्वस्त्र भएर नुहाउनु अपराध थियो र कृष्णले सो को दण्ड गोपिनहिरुलाई दिएको व्याख्या गर्दछन/ 

लोकतन्त्रमा त प्रतिपक्ष नभई हुदैन त्यसो भए प्रतिपक्ष चाही कहाँ छ त प्रतिपक्ष सर्बसाधारण जनता भएका छन । मुलुकका हरेक ठाँउमा सर्बसाधारण भन्दैछन अवत अति भो तिमीहरु मनपरी नगर । कोही यो कुरा सभासदका गाला चड्काएर व्यक्त गर्देछन कोही संविधानसभाको श्राद्ध गरेर त्यसको पिण्डो पठाएर आîनो विरोध जनाउदैछन । कोही सड्कमा व्यानर र झण्डा लिएर शान्तिपूर्ण तरिकाले विरोध जनाउदैछन कोही भने सार्वजनिक संचारमाध्यममा आवाज पुर्‍ याउन पाउने अवसर पाउने वित्तिकै नेता तथा दलहरुलाई गाली गलौज गरेर विरोध गर्देछन । यस्तो विरोध थेग्न नसकेर जनतासंग साक्षात्कार हुने कार्यक्रम धेरैले बन्द गरीसके भने कोही कोही जनता भन्दा आफै धेरै वोलेर जनता बोल्ने समय समाप्त पार्दे कार्यक्रम चलाएको विधि पुर्‍ याउदैछन ।

आज दलहरु सबै पक्ष भएका छन जनता सबै प्रतिपक्ष दललाई गाली नगर्ने उनिहरुका कामको विरोध नगर्ने जनसाधारण कोही छैन । केवल दलका केही जरखरिद गुलामहरु जो विभिन्न भेषमा छन दलको वकालतमा निक्लेका छन । चुनाव गर्नु भनेको लोकतन्त्र विरोधी कार्यहो भनेर घाँटी फुटुन्जेल चिच्याउदैछन । चुनाव भयो भने धेरै खर्च हुन्छ आखिरमा अर्को चुनावबाट पनि यीनै आउनेहुन भनेर जनतालाइ थनामा सुताउने काम गर्देछल । तर सोचेर हेर्ने हो भने यो बुख्याचा संविधानसभाको कुनै कामै छैन केवल आîना सदस्यबाट लेभी उठाएर नेताहरुको अनापसनाप खर्चको वैधानिक श्रोत छ भनेर संसारलाई देखाउन मात्र यसको आवश्यकता हो केवल देखाउन मात्र किनभने दलहरुको आम्दानीका अनेकौ अदृष्य बाटाहरु छन । संविधानसभा यी बाटाहरु लुकाउन मात्र चाहिएको छ । जनतालाई भने यो संविधानसभा बोकीनसक्नुको बोझ भएको छ । यो मुलुकमा सबै शक्तिराष्ट रर मिलेर लोकतन्त्रको नयाँ प्रयोग गर्दैछन दलहरु पक्ष र जनता प्रतिपक्ष भएको लोकतन्त्र नेपालमा परिक्षण गरिदै छ । जे होस नेपालमा गजवको लोकतन्त्र छ यसमा सबै दलहरु पक्ष छन भने सबै जनता प्रतिपक्ष ।

प्रतिपक्षले नै सबैको खर्च धानीरहेको छ । दाना नभएर पेट दाम्सा परिसकेको छ नाना नभएर आफ्नो भएको छ र छाना चुहिएर कष्टकर जीवन भएको छ तै पनि नेपाली जनता मरुभूमिमा नंग्रा खियाएर रेमिट्यन्स भन्ने वस्तु मार्पुत यो महँगो लोकतन्त्रको परिक्षण धान्दै छ । आखिर कहिलेसम्म

स्वयम्भुनाथ कार्की
विराटनगर १
२०६८.५.१०